آتشی که آب میپاشند بر آن میکند فریاد، من همان فریادم ، فریاد

۱۳۸۸ مهر ۶, دوشنبه

دوستان آیا می شود روز جهانی کارگر را سرمایه داران جشن بگیرند ؟

دوستان آیا می شود روز جهانی کارگر را سرمایه داران جشن بگیرند ؟
پس چگونه است که روز جهانی زن را مردان جشن می گیرند ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
می نویسم تا نوشتن را یاد بگیرم،همانطورکه بدون تئوری عمل کردم،ولی زندگی تئوری را با کار در مغز استخونام تزریق کرد.
آری ،زندگی بود که در عمل به ما آموخت در مقابل رژیم جنایت کار جمهوری اسلامی بایستیم و پیه زندان،شکنجه،تجاوز،اعدام،سنگسار،دربدری و تبعید... را با جان و دل بپذیریم و باز همین زندگی بود که به ما زنان آموخت باید تمامی معیارهای جامعه مردسالار را برهم زد و نترسیم از مارک و اتهام سلیطه و دریده وبا افتخار اعلام کنیم ما با هرچه سالار است سر ستیز داریم ،ما با هر چه خشونت است چه دولتی چه خصوصی جنگ داریم .
یقین دارم که میدانید هشت مارچ روز جهانی زن است .روزی که زنان فریاد خود را هر چه رساتر بلند می کنند تا به گوش سیستم مردسالار و مردان زن ستیز برسانند که ما بیکار ننشسته ایم و مبارزات خودمان را علیه ستم جنسی ،ستم طبقاتی و نژادی پی گیرانه ادامه می دهیم.
بهتر است از شعار و کلمات قلمبه سلمبه بگذرم،که اگر بخواهم چند نمونه لغت نامه در اینترنت هست ومی توانم استفاده کنم.
       از شعارهم می گذرم برای اینکه بیست وهشت سال است شعار داده ام
و استاد شعار هستم هر چند در شعار دادن به گرد پای بعضی ها که مدافع حقوق زنان هستند
نمی رسم ، آن هم متاسفانه به دلیل دانشگاه نرفتن و آشنا نشدن با تزهایی چون سیاه و سفید،
اخلاق مدنی، فمینیسم و مارکسیسم مدرن است. ولی از آنجاییکه به زندگی با تمامی سختیها یش عشق می ورزم در رابطه با معضلات زندگی به خصوص زندگی زنان آشنایی بسیار دارم و عمق جنایت جامعه مرد سالار را با پوست و گوشت لمس می کنم.پس بهتر است به اصل مطلب بپردازم.
چهار سالی می شد که گروهی از زنان به نام تشکل مستقل زنان روز هشت مارچ را با هزار و یک مشکل از قبیل تهیه سالن،مطلب ،وسایل صوتی و خواننده که مهمترین و مشکل ترین قسمت کار بود برگزار می کردند.
بماند که در عرض این چند سال یک بار زنانی بودند که با نهایت رذا لت از ما سوء استفاده مالی هم کردند. یعنی به اسم تشکل مستقل زنان ایرانی از دولت استرالیا پول گرفتند بعد به حساب شخصی خودشان واریز کردند.)
تا اینکه برای سال پنجم به این نتیجه رسیدیم بهتر است خواننده ،غذا و رقص را از برنامه حذف
کنیم .و در عوض برنامه شامل فیلم مستند در رابط با زنان در ایران ،ارايۀ مطلب و پرسش و پاسخ باشد. در نهایت، متاسفانه شست وسه نفر شرکت کردند ودر مقابل آن سالها که سیصد نفر شرکت می کردند جای حرف بسیار داشت.
ولی با همه نقطه ضعف ها و نقطه قوت ها، تشکل مستقل زنان، پس از پنج سال کار مشترک با هم (که بزرگترین تجربیات را برای من داشت) حدود دو ماه پیش با تصمیم اعضا تشکل بدون هیچ گونه درگیری و شکستن کاسه کوزه ها بر سر یک دیگر( مثل گروهای مردانه) تشکل را منحل کردیم. البته هر کدام از دوستان دلایلی داشتند، من فقط نظر خودم را برای پذیرفتن و منحل شدن مطرح می کنم.
گروهی که بعد از پنچ سال نه تنها به اعضایش اضافه نشود بسا کم هم شود، حتماّ یا لازمه جامعه نیست یا اینکه اشکالات اساسی دارد . هر چند فکر می کنم بد نباشد که همینجا یاد آوری کنم، نقطه اشتراک زنان در ستم جنسی است با منافع مختلف طبقاتی و دیگر اینکه جنبش زنان در جامعهً ما بسیار جوان است، بماند که از همان روز اول ، انگ ها و مارکهای جورواجوری خوردیم واین قبیل مسایل هم بی تاثیر نمی توانست باشد. ولی حقیقتاًّ آنقدر مهم نبود که بتواند تعیین تکلیف کند .
اما این همه گفتم تا بگویم جای بسی تاسف است که امسال در نهایت ناباوری دیدم چند تا هشت مارچ در سیدنی برگزار گردید از احزاب و سازمانها بگیر تا افراد مستقل سیاسی و مردهای زن ستیز چماق به دست، هر کدام به نوعی هشت مارچ را برای ما زنان جشن گرفتند.حقیقتاً نمی دانم با چه قلمی باید بنویسم که تاثیر مثبت داشته باشد، ولی پنداشتم ننوشتن و غر غر کردن تاّثیر مخرب تری دارد و از آنجائیکه با متلک وطعنه زدن مخالف هستم و معتقد م حقیقت تلخ را باید بدون تعارف مطرح کرد، پس با معذرت می گویم :در درجه اول برای خودم و خیلی از زنان فمینیست و زنان آزادی خواه که مطمئنا در سیدنی کم نیستند از صمیم قلب می گویم عزیزان واقعاً متاسفم . زیرا مردها پنداشتند هشت مارچ روزی است که آنها به ما بگویند شما بنشینید تا ما برای شما برنامه برگزار کنیم؟؟ بنشینید تا تاریخچه مبارزات زنان را برایتان بخوانیم؟؟ بنشینید تا برایتان آش بپزیم و از تان پذیرای کنیم ؟؟ بنشینید تا از خاطرات مبارزاتی زنان بگوییم؟؟ آنها که سالی دوازده ماه، سیزده ماه را برای ما تعیین تکلیف میکنند. آیا همین هم برای نفی استقلال جنبش زنان نیست؟
آری، آری هشت مارچ روز نه گفتن به تمامی معیارهای جامعه مردسالار است، روز نه گفتن به هر چه خشونت است چه دولتی چه خصوصی ،روزنه گفتن به هر چه ستم است ،روز نه گفتن به هرچه مردی گفتن زنی گفتن است ،هشت مارچ روز تعریف کردن ،تشکر کردن و تشویق کردن مردها نیست.
ناراحت نشوید باز هم می گویم هشت مارچ روز جهانی زن است نه روز شومنها.................
پس بیندیشید چه باید کرد ؟چرا جامعه به این جا کشیده شده است ؟
صادقانه به شما مردها می گویم نترسید .زیرا زندگی به ما زنها آموخته حق گرفتنی است نه دادنی .اشتباه نگیرید ،هشت مارچ روز تولد حضرت فاطمه نیست .بگذارید زنان کار خودشان را بکنند ، اعتماد به نفس ما را نگیرید بقیه چیزها پیشکش ، همانطور که تاریخ هم اثبات کرده، لازمه جنبش زنان تشکل مستقل زنان است ، پس بگذارید زنان کار خودشان را بکنند.
با آرزوی اینکه دنیایی داشته باشیم برابر و آزاد که در آن حرفی از جنگ ،گرسنگی ،فحش،
و هیچ گونه ستمی نباشد .

با سپاس - میترا محمودی




هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر